ဖတ်ရှုခံစားခြင်း
လှပလွန်းလှသော စိတ်ကူးတွေအကြောင်း
လွှားအောင်(စစ်ကိုင်း)
အက်ဆေးမြူးမြူးလေးတွေ တပုဒ်တပုဒ်စီတိုင်းက ထေ့လုံး ငေါ့လုံးလေးတွေ တွေးစရာအသစ် ရှု့ထောင်အသစ် အမြင်သစ်လေးတွေရောထွေးယှက်တင်နေသည်။
အကြောင်းရာကလည်းစုံလှသည် စာပေအကြောင်း၊ လူအကြောင်း၊ ဆန်းသစ်သောစိတ်ကူးလေးတွေအကြောင်းစုံလို့ပါပဲ။
ရသစာပေဆိုတဲ့ အက်ဆေးလေးခေါင်းစဉ်အောက်မှာ စာရေးဆရာဖြစ်အောင်သင်ပေးလို့ရသလား….။ စာရေးဆရာတစ်ယောက်ဖြစ်လာဖို့ဘာတွေလိုလဲ………..ပါရမီလည်းလိုသလို……….အဓိကကတော့ စာဖတ်နာဖို့လိုပါသည်။
ဆရာက….“ကျွန်တော်ငယ်ငယ်က အားလပ်ချိန်များကို ဘောလုံးကန်ခြင်းနှင့် စာဖတ်ခြင်းတို့အတွက်သာအများဆုံးအသုံးပြုခဲ့သည်။ စာမှန်သမျှအကုန်ဖတ်သည်”
ဒါကြောင့်မို့ ဆရာကစာတွေစုံအောင်ရေးနိုင်တာကိုးဟုတွေးမိစေသည်။
စာပျင်းသူမှာ…….ဆရာငယ်ငယ်ကကျောင်းသွားရမှာပျင်းတဲ့အကြောင်း ဘယ်လောက်တောင်ပျင်းလဲဆို ကျောင်းသွားဖို့ ဆရာ့အဖေရဲ့တပည့်များက ဝိုင်းချုပ်ကားပေါ်တင်ကာ အမြန်မောင်းထွက်ရကြောင်း အမြန်မောင်းမထွက်ရင် ကားပေါ်ကခုန်ဆင်းတတ်ကြောင်း…………..။
အသက်ကြီးလာတော့ စာရေးရမှာပျင်းတဲ့အကြောင်း စာတစ်ပုဒ်ရေးဖို့ ဟိုလိုသည်လိုနဲ့အချိန်ဆွဲတတ်လေ့ရှိကြောင်း။
စာရေးရမှာပျင်းလို့သာပဲ စာပေလောကအတွက်ဆရာကျန်ထားခဲ့တဲ့ စာပေအမျိုးစားတွေလည်းစုံ စာအုပ်တွေလည်းအများကြီး။
ဆရာသာ မပျင်းခဲ့ရင်ဒီထက်များ များလေမလား ဆရာစာပေကျေးဇူးက ဒီထက်ပိုများသွားမှာသေချာပါသည်။
လက်နဲ့ရေးတဲ့စာ အက်ဆေးမှာ ဆရာက စာရေးရင် ကွန်ပျူတာနဲ့ စာစီဖို့ထက် လက်နဲ့ရေးရတာပိုကြိုက်ကြောင်း။
“သက်ရှိဦးနှောက်နဲ့ အပင်းပန်းခံ စဉ်းစားထားရသောစိတ်ကူး၊ စိတ်သန်းတွေကို စက်ဦးနှောက်ထဲထည့်ထားရမှာ စိတ်မချနိုင်ဘဲဖြစ်ရ၏။ ကိုယ့်ရဲ့အနုပညာကို လျှပ်စီးကြောင်းတွေကတစ်ဆင့် ပို့လွတ်ရမှာကိုလည်းမသတီသလိုကြီးပဲ” အနုပညာကိုတန်ဖိုးထားတတ်လွန်းလိုက်သောဆရာ့စိတ်ကိုလှမ်းမြင်နိုင်စေသည်။
သည်စာအုပ်မှာအက်ဆေးအပုဒ်ပေါင်း၉၁ပုဒ်ပါ၀င်ပါသည်။ စာပေအကြောင်း စာပေဖန်တီးသော စာရေးဆရာတွေရဲ့ ချစ်စရာစရိုက်လေးတွေအကြောင်း။ ကတ်ကတ်သတ်သတ်တွေးထားသော လှပလွန်းလှသောဆရာ့စိတ်ကူးတွေအကြောင်းဖတ်ရမှာပင်ဖြစ်သည်။
#အက်ဆေးပေါင်းချုပ်
#မင်းလူ
#ငါတို.စာပေ
#လွှားအောင်(စစ်ကိုင်း)
